Ριζοκαρπασίτικα ήθη και έθιμα Χριστουγέννων και πρωτοχρονιάς
Ριζοκαρπασίτικα ήθη και έθιμα Χριστουγέννων και πρωτοχρονιάς
“Οι γυναίκες άρχιζαν τις προετοιμασίες για τα Χριστούγεννα με το καθάρισμα του και το ασπρόγιασμα του σπιτιού. Tην αρχή των νηστειών του σαρανταήμερου ζύμωναν κουλούρια με σουσάμι που ήταν νηστίσιμα, για να τρώνε κατά τη καθ΄΄ όλη τη διάρκεια της νηστείας. Την τελευταία εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα ζύμωναν τις “γεννόπιτες”. Πίττες που πήραν το ονομασία τους από τη Γέννηση του Χριστού και τα “ζεμπυλούθκια”.
Τα παρασκευάσματα αυτά στολίζοντανμε σχήματα και οι νοικοκυρές τα σησάμωναν με μπόλικο σησάμι. Την παραμονή της ημέρας της γέννησης παραγεμίζαν τη γαλοπούλα ή έναν μεγάλο κόκορα ή μια κότα για το καθιερωμένο τραπέζι στις περιοχές της καρπασίας η γέμιση γινόταν με πουργούρι σταφιδάκια και συκωτάκια από κοτόπουλο.
Μετά τον εκκλησιασμό της λειτουργίας των Χριστουγέννων και τις ευχές, γεύονταν σούπα τραχανάή αυγολέμονο με κοτόπουλο.
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, οι νοικοκυρές παρασκεύαζαν τη βασιλόπιτα με ζυμάρι και σησάμι και μέσα έβαζαν νόμισμα για τον τυχερό της χρονιάς, ένα έθιμο που αναβιώνει και στις μέρες μας.
Το δείπνο του Αϊ-Βασίλη αποτελούνταν από ένα πιάτο κόλλυβα, τη γεννόπιττα , τη βασιλόπιτα, ένα μπουκάλι ποτό ή ένα κολοκύθι με κρασί, ένα ποτήρι και το πορτοφόλι του νοικοκύρη. Ο Αϊ-Βασίλης, ο κατεξοχήν αγαπημένος επισκέπτης μικρών και μεγάλων, έτρωγε από το στρωμένο τραπέζι, έφερνε αγάπη και ευλογία σε όλη την οικογένεια.
Τη μέρα εκείνη όλοι η νεαρή έριχναν ελιά στη νησκία *τζάκι για να δουν αν τους ποθεί ο αγαπημένος ή η αγαπημένη τους λέγοντας το εξής :
“Άη Βασίλη Βασιλιά, δείξε και φανέρωσε αν μ’ αγαπά” και πετούσαν φύλλα ελιάς στη φωτιά. Αν τα φύλλα χοροπηδούσαν, τότε η απάντηση ήταν θετική, αν όμως καίγονταν, τότε η απάντηση ήταν αρνητική.
Καλό και επικοδομητικό 2017 να έχουμε.
Καλό και επικοδομητικό 2017 να έχουμε.