ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΡΙΖΟΚΑΡΠΑΣΙΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1955-1959
Ως απόφθεγμα στο μνημείο των ηρώων τους , Παναγιώτη Κάσπη και Πέτρου Γιάλλουρου , που βρίσκεται στο νεκροταφείο του Ριζοκαρπάσου , οι κάτοικοι της κωμόπολης επέλεξαν να βάλουν τους στίχους από το έργο του Φρειδερίκου Μιστράλ από το ποίημα ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
Κι’ ἄν πρέπει νὰ πεθάνουμε γιὰ τὴν Ἑλλάδα,
Θεία εἶν’ ἡ δάφνη! Μιὰ φορὰ κανεὶς πεθαίνει.
Ἀρμάτωσε, νέε νησιώτη, τὸ καράβι.
Κι’ ἄν πρέπει νὰ πεθάνουμε γιὰ τὴν Ἑλλάδα,
Θεία εἶν’ ἡ δάφνη! Μιὰ φορὰ κανείς πεθαίνει.
Τὰ ὓψη τῶν βουνῶν ἄς ἀνεβοῦμε,
Τῶν Σαλαμίνων τοὺς ἀντίλαλους ξυπνῶντας!
Ἄν πρέπει νὰ πεθάνουμε γιὰ τὴν Ἑλλάδα,
Θεία εἶν’ ἡ δάφνη! Μιὰ φορὰ κανεὶς πεθαίνει.
Ἀγνάντια στὴ σκυφτὴ καὶ ντροπιασμένη Εὐρῶπη
Ἀς πιοῦμε ξέχειλη τὴ δόξα , παλληκάρια.
Κι’ ἄν πρέπει νὰ πεθάνουμε γιὰ ταὴν Ἑλλάδα,
Θεία εἶν’ ἡ δάφνη! Μιὰ φορὰ κανεὶς πεθαίνει.
Κι’ ἡ χριστιανικὴ ψυχὴ βουβὴ ἐκεῖ πέρα θὰ εἶναι ;
Κι’ ἐμεῖς ἑνὸς κορμοῦ ξερόκλαδα ἐκεῖ πέρα;
Κι’ ἄν πρέπει νὰ πεθάνουμε γιὰ τὴν Ἑλλάδα,
Ὤ θεία δάφνη! Μιὰ φορὰ κανεὶς πεθαίνει.
Ταὸ Μαραθώνιο πεζοδρόμιο ἀκολουθώντας
Κι’ ἀν πέσουμε, τὸ χρέος μας ἔχουμε κάμει!
Καὶ μὲ τὸ αἶμα τοῦ προγόνου μας Λεωνίδα
Τὸ αἶμα μας, θριάμβων αἶμα, ταιριασμένο
Θὰ πορφυρώση ταὸν καρπὸ ταὸν κοραλλένιο
Καὶ τὸ σταφύλι τὸ κρεμάμενο στὸ κλῆμα.
Κι’ ἄν πρέπει νὰ πεθάνουμε γιὰ τὴν Ἐλλάδα,
Ὤ θεία δάφνη! Μιὰ φορὰ κανεὶς πεθαίνει.
Στὶς ἀμμουδιὲς τῆς Μέκκας διῶξε το, Ἣλιε,
Τὸ μισοφέγγαρο μακρυὰ ἀπ’ τὸν οὐρανό μας…..
Ἄν πρέπει νὰ πεθάνουμε γιὰ τὴν Ἑλλἀδα
Θεία εἶν’ ἡ δάφνη! Μιὰ φορὰ κανείς πεθαίνει.
ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΥ ΜΙΣΤΡΑΛ
( Μετάφραση τοῦ Κωστῆ Παλαμᾶ) .
ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ . Ἀρ. 3, ἔτος 1ον ,1 Σεπτεμβρίου 1921 ,