ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ
Mια συζήτηση με το Δημήτρη Kοτσιεκκά για το βιβλίο του Aπό πού είσαι;
Στις 13 Δεκεμβρίου 2019 στις 19:00, παρουσιάζεται στη Δημοσιογραφική Εστία το βιβλίο του Δημήτρη Κοτσιεκκά, Από πού είσαι;
Πρόκειται για ένα βιβλίο που κινείται διεπιστημονικά ανάμεσα στην ιστορία και την λογοτεχνία και πραγματεύεται τα βιώματα των εγκλωβισμένων της Καρπασίας, συνδυάζοντας την ιστορική και τη λογοτεχνική γραφή.
Tο βιβλίο ασχολείται με το ζήτημα των εγκλωβισμένων ως κοινωνικό φαινόμενο σε μια προσπάθεια να μελετήσει την κοινωνία, τα άτομα, τις ομάδες, τις τάξεις, τις κοινωνικές αλλαγές και γενικά κάθε κοινωνικό φαινόμενο.
Ο Δημήτρης Κοτσιεκκάς κατάγεται από το Ριζοκάρπασο και ανήκει στην κοινότητα των Ελληνοκύπριων “εγκλωβισμένων” που παρέμειναν στον τόπο τους μετά τα γεγονότα του 1974. Είναι απόφοιτος της Νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου με παράλληλες σπουδές στις Πολιτικές Επιστήμες και μεταπτυχιακό τίτλο στις Διεθνείς Σχέσεις. Μετά από την πρώτη επαφή που είχε ως φοιτητής με τις πραγματικότητες του Κυπριακού Προβλήματος, τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα ταυτίστηκαν με τη μελέτη της πορείας των “εγκλωβισμένων” υπό το πρίσμα της θεωρίας της καθημερινής διπλωματίας, της μεταβατικης Δικαιοσύνης καθώς και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας;
Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος ο αναγνώστης θα βρει την περιγραφή της πορείας των εγκλωβισμένων, επεξηγώντας τα βασικά σημεία που αφορούν στην παραμονή και στις συνθήκες διαβίωσής τους 45 και πλέον χρόνια στα κατεχόμενα. Στο δεύτερο μέρος υπάρχουν κάποιες επιλεγμένες ιστορίες από τη ζωή των εγκλωβισμένων που παρουσιάζουν την ανθρώπινη πτυχή και όλα όσα μπορεί να συναντήσει κάποιος που έζησε ως εγκλωβισμένος. Και στο τέλος υπάρχουν κάποια λογοτεχνικά κείμενα, τα οποία αφήνουν στον αναγνώστη τα συναισθήματα που συνάντησα, τόσο ως εγκλωβισμένος αλλά και μέσα από τις αφηγήσεις άλλων. Αυτός ο συνδυασμός θεωρώ ότι μπορεί να δώσει ξεκάθαρη εικόνα και, σε κάθε περίπτωση, μια γεύση από το κεφάλαιο της ιστορίας που ονομάζονται «εγκλωβισμένοι».
Kατά τη συγγραφη του βιβλίου νιώσατε ανησυχία μήπως προκληθούν προστριβές με το κατοχικό καθεστώς;
Το βιβλίο επιδιώκει να δώσει στον αναγνώστη την εικόνα για την ζωή των εγκλωβισμένων. Εφόσον γίνεται αναφορά σε πτυχές της ζωής κάποιων ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες διαφορετικές, λόγω των οποίων υπάρχει μεγάλη ανάγκη για διασφάλιση της ανωνυμίας τους, αποφάσισα να δοθεί η εικόνα των εγκλωβισμένων μέσα από τη συγγραφή κειμένων που να μην φανερώνουν την ταυτότητα του προσώπου από το οποίο εμπνεύστηκα το κείμενο. Άρα, μετέφερα το συναίσθημα του εγκλωβισμένου μέσα από τα κείμενα, με την βοήθεια και τον δικών μου βιωμάτων προσπαθώντας να μην θίξω καταστάσεις που μπορούσαν να αποβούν ζημιογόνες τόσο για εμένα και την οικογένεια μου αλλά και των ανθρώπων που αποτέλεσαν την πηγή έπνευσες για κάποιες ιστορίες του βιβλίου. Αφιερώσαμε πολλές ώρες με τη Μαρία Σταθοπούλου που επιμελήθηκε των κειμένων του βιβλίου καθώς, τα κείμενα που και ο τρόπος που γράφτηκαν έπρεπε να περνούν του νόημα χωρίς να προκαλούν.
Στο βιβλίο καταπιάνεται με το ταυτοτικό διαχωρισμό από τους συνομήλικούς σας. H ταυτοτική ιδιαιτερότητά του εγκλωβισμένου, καθόρισε τον χαρακτήρα αλλά και την καθημερινότητά σας;
Δεν μπορεί να ειπωθεί τίποτα με ασφάλεια. Η ταυτότητα δεν αφορά μόνο τον εθνικό προσδιορισμό αλλά και την χάραξη μιας ξεκάθαρης πορείας προς μια κατεύθυνση. Μέχρι σήμερα η δρόμοι μας είναι κλειστεί. Η διέξοδοί που μας δίνονται δεν μας δίνουν απαντήσεις. Στο πρόσφατο παρελθόν λόγω αυτής ακριβώς η ταμπελοποίηση με είχε οδηγήσει στο να λάβω κάποιες λάθος αποφάσεις η οποίες στη τελική ήταν αποτέλεσμα της πίεσης να δείξω στους γύρω μου ότι αξίζω να είμαι ένας από αυτούς. Πράγμα που εκ των υστέρων και με ωριμότητα πλέον αντιλαμβάνομαι ότι δεν χρειαζόταν.
Το βιβλίο σας καταγράφει με λογοτεχνικό τρόπο τις εμπειρίες τριών γενιών εγκλωβισμένων.Ποιες αλλαγές παρατηρείτεμε το πέρασμα του χρόνου;
Οι αλλαγές αφορούν κυρίως στον τρόπο με τον οποίον αντιλαμβάνονται το αίσθημα του ανήκειν. Το αίσθημα εμπλουτίζεται από την αντιμετώπιση που οι εγκλωβισμένοι είχαν από τους εμπλεκόμενους στο κυπριακό πρόβλημα. Έλληνες – χριστιανοί από μια άλλη εποχή που έμειναν ξεχασμένοι να «φυλάνε Θερμοπύλες». Οι αλλαγές δεν έχουν να κάνουν τόσο με τους εγκλωβισμένους οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις χωρίς δικαίωμα επιλογής ακολουθούν την πορεία των πραγμάτων. Η αλλαγές αφορούν κυρίως την αντιμετώπιση που δέχονται από τους βασικούς παίχτες του κυπριακού προβλήματος. Αυτή η αντιμετώπιση διαγράφει την πορεία που αναμένεται οι εγκλωβισμένοι να ακολουθήσουν, πιστοί στο ρόλο που τους ανατέθηκε.
Τι είναι αυτό που κάνει το βιβλίο σας ξεχωριστό κατά τη γνώμη σας;
Το βιβλίο αυτό πέραν όσον έχω αναφέρει, παρουσιάζει ενδιαφέρον τόσο για τα κείμενα που το αποτελούν όσο και για το τρόπο που έχει γραφτεί. Το βιβλίο αν και έχει γραφτεί από κάποιο ο οποίος είναι εγκλωβισμένος και θα ανέμενε κανείς να μπορεί να πει την ιστορία και τη θέση του ξεκάθαρα. Απεναντίας λογοκρίνεται επί σκοπού για να περάσει στον αναγνώστη την δυσκολία που έχουμε οι εγκλωβισμένοι να πούμε την «ιστορία μας» στο ευρύ κοινό. Ο τρόπος που έχουν γραφτεί τα κείμενα παρουσιάζουν ενδιαφέρον τόσο για το περιεχόμενο τους όσο και για την επεξεργασία που έχουν δεχτεί για να μην «θίξουν» καταστάσεις.
Πως είναι η ζωή στο Ριζοκάρπασο για ένα νέο παιδί της ηλικίας σας;
Η ζωή στο Ριζοκάρπασο ειδικά πριν την διάνοιξη των οδοφραγμάτων ήταν γεμάτη περιορισμούς και δυσκολίες. Σταδιακά βελτιώθηκε όμως διευκολύνοντας μεν την ζωή και την διαβίωση μας από την μια μειώνοντας την βαρύτητα της λέξης εγκλωβισμένοι από την άλλη. Καθώς ο κόσμος πλέον θεωρεί ότι αφού δεν υπάρχει ο περιορισμός στην διακίνηση δεν υπάρχουν εγκλωβισμένοι. Αυτό που πρέπει να κρατήσει κάποιος που ενδιαφέρεται να μάθει για τους εγκλωβισμένους είναι ότι η λέξη εγκλωβισμένος δεν αφορά μόνο τον περιορισμό στην διακίνηση αλλά και τις παραβιάσεις των ΑΔ μας τόσα χρόνια ακόμα και σήμερα.
Αφομοιωθήκατε τελικά σε μια ταυτότητα ή ακόμη και σήμερα έχετε τα ίδια αισθήματα;
Δεν μπορεί να ειπωθεί τίποτα με ασφάλεια. Η ταυτότητα δεν αφορά μόνο τον εθνικό προσδιορισμό αλλά και την χάραξη μιας ξεκάθαρης πορείας προς μια κατεύθυνση. Μέχρι σήμερα η δρόμοι μας είναι κλειστεί. Η διέξοδοί που μας δίνονται δεν μας δίνουν απαντήσεις.
Ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα που αποκομίσατε από τη συγγραφή του βιβλίου σας;
Το βιβλίο και η πορεία προς την συγγραφή του με βοήθησε να μάθω πτυχές της ζωής μου ως εγκλωβισμένος που δεν τις ήξερα μέχρι σήμερα. Παράλληλα, οι ιστορίες πόνου ανθρώπων τους οποίους καθημερινά συναντούσα στο Ριζοκάρπασο, χαμογελαστούς, και δεν μπορούσα να φανταστώ σε καμιά περίπτωση ότι είχαν τόσα να πουν. Και έτσι το βασικό πράγμα που κέρδισα από αυτό το βιβλίο έχει δύο όψεις. Πρώτον ο κάθε άνθρωπος έχει μια ιστορία να πει, και δεύτερον, άκου αυτή την ιστορία και προσπάθησε να βρεις το νόημα πίσω από αυτήν.
Ο 34χρονος Λευτέρης ζει στο Ριζοκάρπασο, φύλακας στο µοναστήρι του Αποστόλου Αντρέα
Ο 34χρονος Λευτέρης ζει στο Ριζοκάρπασο, φύλακας στο µοναστήρι του Αποστόλου Αντρέα
«Στο βορρά Ρωµιός, στο νότο Τούρκος… Όλοι µας αγνοούν»
Ο Λευτέρης ζει στο Ριζοκάρπασο. Είναι ένας από τους λίγους νέους, από τους 300 περίπου Ε/κ που ζουν στην περιοχή, κυρίως ηλικιωµένους.
Ο Λευτέρης, 34 ετών γεννήθηκε µετά τον πόλεµο. Όπως και ο παππούς και η γιαγιά του δεν εγκατέλειψε τη γη των προγόνων του για να µετακινηθεί από το Ριζοκάρπασο. “Οι ρίζες του παππού µου χρονολογούνται από τους πρώτους χριστιανούς της περιοχής, δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν τις ρίζες τους”, αναφέρει ο Λευτέρης. Οι γονείς του ήταν παιδιά στον πόλεµο. Τα αδέλφια του έφυγαν από το Ριζοκάρπασο και εγκαταστάθηκαν στο νότο για να προχωρήσουν µε την εκπαίδευσή τους. Ο ίδιος έφυγε για να ολοκληρώσει το Λύκειο, αλλά επέστρεψε. Τώρα είναι ο φύλακας της Μονής του Αποστόλου Ανδρέα ή µάλλον θα είναι για πάντα. Ο Λευτέρης που µιλά Τουρκικά, βρίσκεται στη Μονή και φροντίζει τα πάντα.
Παρά τα σοβαρά προβλήµατα στην περιοχή, δηλώνει ευχαριστηµένος µε τη ζωή του γενικότερα. Με µια φράση του µόνο αντικατοπτρίζει ένα από τα σοβαρά προβλήµατα που αντιµετωπίζουν οι εγκλωβισµένοι (ε/κ “µειονότητα” όπως χαρακτηρίζονται στα κατεχόµενα): “Στο βορρά είµαστε Ρωµιοί και στο νότο είµαστε Τούρκοι”.
Ο Λευτέρης Κοτσιέκκας γεννήθηκε το 1985. Το επώνυµο προέρχεται από το παρατσούκλι του παππού του Kocakas (µεγαλόσωµος). Του δόθηκε αυτό το τουρκικό παρατσούκλι γιατί ήταν πολύ ψηλός και γεροδεµένος και έγινε το επώνυµό του.
“Ο παππούς µου ήταν δύο µέτρα, ο πατέρας µου γεννήθηκε πιο µικρόσωµος και εγώ ακόµα πιο µικρόσωµος”, λέει ο Λευτέρης µε χιούµορ.
Ο Λευτέρης παραχώρησε συνέντευξη στη συνάδελφο Nezire Gürkan που δηµοσιεύθηκε στο Voice of the island. Η συνοµιλία τους που πραγµατοποιήθηκε στο Ριζοκάρπασο διήρκεσε µερικές ώρες. Ο Λευτέρης µοιράστηκε µε τη Nezire ιστορίες της ζωής τους στο Ριζοκάρπασο, αλλά και ιστορίες που έφθασαν κοντά του από τους παππούδες του για τους πρώτους χριστιανούς στην περιοχή και ιστορίες της Καρπασίας. Ανθρώπινες ιστορίες που εκτυλίχθηκαν µετά το 1974 µέχρι και σήµερα.
Στη συνοµιλία που διήρκεσε µερικές ώρες στο Dipkarpaz, είπε τόσες πολλές ιστορίες ως και η ηλικία του να ήταν διπλάσια από ό,τι είναι… Πολλές ιστορίες… Από τους πρώτους χριστιανούς µέχρι την ιστορία της Καρπασίας! Ανθρώπινες ιστορίες και τραγωδίες που συνεχίστηκαν µετά το 1974 και ακόµα σήµερα.
Απαντώντας σε ερώτηση για το πώς ένας νέος άνθρωπος περνά στην περιοχή, ανέφερε ότι επειδή δεν υπάρχει κοινωνική ζωή, ζει µε τους ηλικιωµένους, “και εσείς να ήσασταν θα το ανακαλύπτατε”, σηµείωσε αστειευόµενος. Πρόσθεσε ότι “κάποιος πρέπει να έχει το σπίτι του παντού”.
Εγώ ανήκω εδώ
Η συνέντευξη µε τον Λευτέρη δεν ήταν εύκολη, σηµειώνει η Nazier. Επέµενε για µήνες µέχρι να την εξασφαλίσει. Η απόσταση, επισηµαίνει, συµβάλλει σε αυτή τη δυσκολία, όµως ο κύριος λόγος ήταν η ένταση των δραστηριοτήτων του Λευτέρη. Φροντίζει τα πάντα στη Μονή του Αποστόλου Αντρέα, αλλά και ασχολείται και µε τη γη, τη δουλειά του πατέρα του.
Τα αδέλφια του εγκαταστάθηκαν πλέον στις ελεύθερες περιοχές, ενώ ο ίδιος αποφάσισε να παραµείνει, παρά το ότι είχε την ευκαιρία να µετακινηθεί. Απαντώντας σε ερώτηση γιατί το έκανε αυτό, σηµείωσε: “Μου αρέσει εδώ. Ποτέ δεν σκέφτηκα να φύγω. Μέχρι να ανοίξουν τα οδοφράγµατα (το 2003), µετέβαινα µια φορά τη βδοµάδα. Εδώ δεν υπάρχουν ευκαιρίες εκπαίδευσης µετά το δηµοτικό για τους Ε/κ. Η δευτεροβάθµια εκπαίδευση άρχισε αργότερα. Οι 6 αδελφοί µου πήγαν µε τη µητέρα µου στο νότο για να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους. Πήγαν και έµειναν. Εγώ πήγα σε τεχνική σχολή, αλλά δεν µπορούσα να µένω συνέχεια. Πηγαινοερχόµουν. Πάντα ανήκα εδώ”.
Απορρίπτουν τον τόπο της στέρησης Από έναν πληθυσµό των 3.000 χιλιάδων, έµειναν περίπου 300 Ε/κ στην περιοχή του Ριζοκαρπάσου. Υπάρχουν στερήσεις στην περιοχή. Απαντώντας σε ερώτηση κατά πόσο είναι δύσκολο να ζεις εκεί, ο Λευτέρης επεσήµανε ότι είναι πολύ δύσκολο. “Όχι µόνο για µένα, αλλά για όλους. Είναι ένας τόπος στέρησης. Δεν υπάρχει τίποτα. Το πλησιέστερο µέρος είναι η Αµµόχωστος και χρειάζεται αυτοκίνητο για να φτάσει κανείς εκεί. Μετά το 1974, το πρώτο φαρµακείο στην περιοχή άνοιξε τους τελευταίους µήνες. Δεν ξέρω αν θα επιβιώσει. Μια τράπεζα που άνοιξε, έκλεισε. Οι αρχές δεν ενδιαφέρονται για την περιοχή, οι νόµοι δεν ισχύουν εδώ. Οι ε/κ Αρχές δεν ενδιαφέρονται για τους Ε/κ εδώ. Δεν µας δίνουν σηµασία. Κάνουν µόνο πολιτική για τα µάτια του κόσµου”.
Ρωµιός εδώ, Τούρκος στο νότο
Ως “µειονότητα” ο Λευτέρης έχει λευκή ταυτότητα και δικαίωµα ψήφου στις κατεχόµενες περιοχές, αλλά δεν το αξιοποιεί. “Ούτε στο νότο ψηφίζω. Μόνο ένα συγκεκριµένο υποψήφιο, αν έθετε υποψηφιότητα, θα ψήφιζα. Άλλα κόµµατα δεν ψηφίζω”.
Αντιδρώντας στις πολιτικές της κυβέρνησης για τους εγκλωβισµένους, ανέφερε ότι “στέλνουν τρόφιµα στους ανθρώπους εδώ. Ωστόσο οι άνθρωποι εδώ δεν είναι τρόφιµα που χρειάζονται, αλλά λύσεις στα προβλήµατά τους”. Τη ζωή του στην Κύπρο και ανάµεσα στις δύο κοινότητες την περιγράφει µε µια φράση: “Στο βορρά είµαστε Ρωµιοί, στο νότο Τούρκοι”.
Δεν υπάρχει ηλεκτρικό στο µοναστήρι
Ο Λευτέρης επεσήµανε ότι παρ’ όλο που υπάρχει ηλεκτρική ενέργεια στην περιοχή και φθάνει µέχρι το ακρωτήριο της Καρπασίας, η Μονή Αποστόλου Ανδρέα δεν είναι ακόµη συνδεδεµένη µε το ηλεκτρικό. Οι ανάγκες για ενέργεια καλύπτονται µε µια γεννήτρια και αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβληµα. “Πήρα κάθε κάθε είδους πρωτοβουλία, έτρεξα παντού, είπαµε σε όλους για το πρόβληµα, αλλά δεν υπήρξε αποτέλεσµα”.
Εξήγησε ότι το µοναστήρι διαχειρίζεται επιτροπή που ορίστηκε από τους Ε/κ στο χωριό. Είναι µέλος της επιτροπής. Είναι επίσης υπάλληλος της επιτροπής. “Είµαι και υπάλληλος και προϊστάµενός”, λέει ο Λευτέρης γελώντας. Ο µόνος ιερέας του µοναστηριού ζει στο χωριό. Στο Ριζοκάρπασο. Ο Λευτέρης είναι ο µοναδικός κάτοικος της µονής µέρα και νύχτα και έχει το κλειδί.
“Δεν ενδιαφέρονται” Σε ερώτηση της Nazier, αν η επισκεψιµότητα στο µοναστήρι είναι µεγάλη, ο Λευτέρης απάντησε πως δεν είναι σταθερή. Κάποιες φορές έρχονται πέντε άτοµα και άλλες 500 τη µέρα, εξήγησε. “Μπορεί να έρθουν και 10 λεωφορεία”, συµπλήρωσε. “Δεν έρχονται µόνο Χριστιανοί. Έρχονται και Τούρκοι. Έρχονται επίσης Τ/κ για να ανάψουν ένα κερί και να πάρουν αγίασµα. Όλοι πιστεύουν ότι ο τόπος αυτός είναι ιερός για όλους. Αλλά δεν µετατρέπεται σε ιερό χώρο για όλους από αυτούς που το χρειάζονται. Μόνο για τις ψήφους τους νοιάζει”. Ο Λευτέρης πρόσθεσε ότι “αυτό δεν αφορά µόνο τις τ/κ αρχές, αλλά και τους Ε/κ. Δεν ενδιαφέρονται. Μπορεί να εκφράζουν ενδιαφέρον σε συνεντεύξεις και να παίρνουν πρωτοβουλίες, αλλά δεν ενδιαφέρονται”.
“Ήταν κεφαλοχώρι, έπιασε την κάτω βόλτα”
Η Nazire ζήτησε από τον Λευτέρη να µοιραστεί µαζί της τα σοβαρά προβλήµατα της περιοχής για επιθέσεις εναντίον των Ε/κ, για ύποπτους θανάτους, αλλά και προβλήµατα στις ιδιοκτησίες τους, για το ότι καταλήφθηκαν σπίτια και περιουσίες Ε/κ. Ο Λευτέρης δεν θέλησε να σχολιάσει τίποτα από αυτά τα θέµατα. Το µόνο που είπε ήταν ότι το Ριζοκάρπασο ήταν κάποτε ένα λαµπρό αστέρι που έπεσε. “Το Ριζοκάρπασο είχε κάποτε 6 χιλιάδες κατοίκους. Ήταν µια περιοχή ξεχωριστή και για τους Ε/κ και για τους Τ/κ. Ήταν ένα λαµπρό αστέρι στο νησί, ένα κεφαλοχώρι που πήρε την κάτω βόλτα. Ήταν µια περιοχή που τιµώρησε δικαστή και ανατίναξε βρετανικό αστυνοµικό σταθµό. Ήταν πολύ ισχυρό και µε επιρροή. Τώρα είναι µια περιοχή που τη θυµούνται µόνο σε περιόδους εκλογών”.
Συνέντευξη: Nezire Gürkan Πηγή: Voice of the island Απόδοση: Άννα Μισιαούλη
Αναδημοσιευμένη πηγή από: https://dialogos.com.cy/o-34chronos-leyteris-zei-sto-rizokarpaso-fylakas-sto-onastiri-toy-apostoloy-antrea/
Ριζοκάρπασο: Απέρριψε ξανά εκπαιδευτικούς το ψευδοκράτος
Για τα ζητήματα που αφορούν τους εγκλωβισμένους για την αξιολόγηση του προγράμματος επανεγκατάστασης στα κατεχόμενα χωριά της Κύπρου και για τα νέα κίνητρα επανεγκατάστασης νέων ζευγαριών στις κατεχόμενες περιοχές, ενημερώθηκε σε σημερινή συνεδρία της η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Προσφύγων.
Σε δηλώσεις του μετά το πέρας της συνεδρίας, ο Επίτροπος Προεδρίας Φώτης Φωτίου είπε ότι ενημέρωσε την Επιτροπή Προσφύγων της Βουλής ότι και φέτος, δυστυχώς, οι κατοχικές αρχές έχουν επαναλάβει την ίδια τακτική «όσον αφορά τον κατάλογο των εκπαιδευτικών που έχουμε αποστείλει για να διδάξουν στα σχολεία μας στο Ριζοκάρπασο».
«Είχαμε και φέτος από τον κατάλογο δύο περιπτώσεις που έχουν απορριφθεί και μια άλλη περίπτωση από το υφιστάμενο εκπαιδευτικό προσωπικό. Επισκέφθηκα πρόσφατα τα σχολεία και νομίζω, μέσα σε δύσκολες συνθήκες ασφαλώς, προσπαθούμε να παρέχουμε ποιοτική παιδεία στα παιδιά εκεί. Έχουμε τώρα γύρω στα 45 παιδιά, νηπιαγωγείο, δημοτικό και Γυμνάσιο-Λύκειο και όσον αφορά τις κτιριακές εγκαταστάσεις, τον εξοπλισμό, νομίζω ότι βρισκόμαστε σε πολύ καλό δρόμο για να γίνουν κάποιες επιδιορθώσεις παρά τις δύσκολες διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσουμε», πρόσθεσε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Απογευματινές δραστηριότητες για το Ριζοκάρπασο
Όσον αφορά το σχέδιο επανεγκατάστασης νεαρών ζευγαριών στα χωριά όπου διαβιούν εγκλωβισμένοι, ο κ. Φωτίου είπε ότι αυτό το σχέδιο είναι ήδη σε ισχύ «και καταρχήν παραχωρείται σε νέα ζευγάρια μέχρι 45 χρόνων και έχει διάφορες πρόνοιες όπως βοήθεια για σκοπούς στέγασης της οικογένειας ή του ζευγαριού, από 10 μέχρι 15 χιλιάδες, αναλόγως το αν έχει παιδιά ή όχι, θα δίνεται μια βοήθεια γύρω στις 2 χιλιάδες για αγορά οικοσυσκευών και άλλων άμεσων αναγκών και μια άλλη εφάπαξ βοήθεια που θα καταβάλλεται στις οικογένειες μόλις εγκατασταθούν εκεί για επαγγελματική αποκατάσταση».
«Στόχος, ασφαλώς, του σχεδίου είναι να προσελκύσουμε νεαρά ζευγάρια, ιδιαίτερα όσον αφορά τα χωριά μας στην Καρπασία , γιατί εκεί αντιλαμβάνεστε υπάρχει σχολείο και θέλουμε να ενισχύσουμε αυτό το σχολείο. Θέλουμε να παραμείνει δυνατό, να λειτουργεί σωστά και ασφαλώς, προϋποθέτει ότι πρέπει να έχουμε μαθητές. Υπάρχουν κάποιες αιτήσεις, οι οποίες ήδη έχουν υποβληθεί αυτές τις μέρες. Αναμένουμε περισσότερες και ευχή όλων είναι να αιτηθούν όσο περισσότεροι συμπατριώτες μας για επανεγκατάσταση», συμπλήρωσε.
Ανέφερε, επίσης, ότι έχει ολοκληρωθεί «το σχέδιο επιδιόρθωσης κατοικιών των εγκλωβισμένων μας και αυτή τη στιγμή επεξεργαζόμαστε ένα νέο σχέδιο, που θα αφορά και τα νέα ζευγάρια των εγκλωβισμένων μας, τα οποία ήδη διαβιούν εκεί για να δοθεί μια περαιτέρω βοήθεια, ώστε να στηριχθούν αυτές τις δύσκολες μέρες».
«Ασφαλώς και υπάρχουν προβλήματα. Όταν υπάρχει κατοχή, υπάρχουν προβλήματα και αυτά τα προβλήματα προσπαθούμε κάποτε να τα επιλύουμε, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας γιατί αντιλαμβάνεστε συζητώντας τα μπορεί να δημιουργούμε περισσότερα προβλήματα στους εγκλωβισμένους μας. Γι΄ αυτό προβλήματα, τα οποία επιβάλλεται άμεση εμπλοκή των υπηρεσιών γίνεται, όπως είχαμε και με το διορισμό του νοσοκόμου, γιατί ήταν ένας θεσμός που θέλουμε και λειτουργεί με επιτυχία στην Καρπασία, και θέλουμε τώρα να ξεκινήσει και στα Μαρωνίτικα χωριά», πρόσθεσε.
Ο κ. Φωτίου έστειλε το μήνυμα ότι «μέσα από ένα ολοκληρωμένο σχεδιασμό που έχουμε, στηρίζουμε τους εγκλωβισμένους μας, στηρίζουμε τα νέα ζευγάρια».
«Θέλουμε να παραμείνουν στα χωριά τους και πάνω απ΄ όλα θέλουμε τα σχολεία μας να λειτουργούν και να συνεχίσουν να λειτουργούν σωστά, γιατί αντιλαμβάνεστε ότι ένα ιστορικό σχολείο όπως είναι αυτό του Ριζοκαρπάσου, πρέπει να λειτουργήσει με αποτελεσματικό τρόπο και ιδιαίτερα όσον αφορά την εκπαίδευση περισσότερο, λαμβάνοντας υπόψιν όλους τους περιορισμούς που έχουμε», ανέφερε.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο κ. Φωτίου είπε ότι καταρχήν στη βάση της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου για το σχέδιο, αιτήσεις που έχουν γίνει πριν από ένα χρονικό διάστημα, θα χρειαστεί η διαδικασία υποβολής της αίτησης, όμως ο χρόνος θα μετρά.
«Άρα, αυτές οι αιτήσεις θα επανεξεταστούν στη βάση του νέου σχεδίου για να δοθούν τα κίνητρα. Έχουμε μέχρι τώρα αιτήσεις που εκκρεμούν, γύρω στις 100 και αντιλαμβάνεστε ότι οι περισσότερες είναι και λόγω απόστασης στα Μαρωνίτικα χωριά. Είχαμε πρόσφατα το ενδιαφέρον από συγκεκριμένη οικογένεια με έξι παιδιά, που όταν πάνε εκεί θα είναι παιδιά ηλικιών που πρέπει να είναι σε σχολείο», σημείωσε.
Σε ερώτηση αν υπάρχει κάποιος μηχανισμός ελέγχου για την παροχή των επιδομάτων, ο κ. Φωτίου είπε ότι αυτό αφορά το δεύτερο σχέδιο που έχει εγκριθεί και είναι ακριβώς τρόποι ελέγχου κατά πόσο αυτά τα επιδόματα δίνονται εκεί που πρέπει και κάποιες προϋποθέσεις που πρέπει να τηρούνται, τηρούνται σωστά.
Πρόεδρος Επιτροπής Προσφύγων
Η Πρόεδρος της Επιτροπής Προσφύγων της Βουλής Σκεύη Κούτρα Κουκουμά, σε δηλώσεις της είπε ότι συζήτησαν ξανά τα διάφορα προβλήματα που υπάρχουν και αναφέρθηκε στη μεγάλη καθυστέρηση που παρατηρείται στην εξέταση των αιτήσεων για επανεγκατάσταση.
«Μία οικογένεια επανεγκατασταθέντων πρέπει να μείνει ένα τουλάχιστον χρόνο και μετά να ξεκινήσει η εξέταση της αίτησης της . Δυστυχώς, υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στην εξέταση των αιτήσεων. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να φτάσουν και τον ένα χρόνο. Άρα, συνολικά κάποιος πρέπει να μείνει σχεδόν 2 χρόνια για να μπορέσει να επωφεληθεί της όποιας στήριξης και των όποιων δικαιωμάτων έχουν οι επανεγκατασταθέντες», πρόσθεσε.
Ανέφερε, επίσης, ότι υπάρχουν γύρω στις 150 αιτήσεις που εκκρεμούν, εκ των οποίων οι 20 από αυτές είναι αιτήσεις για την περιοχή του Ριζοκαρπάσου και Αγίας Τριάδας.
«Θα επιμείνουμε και θα δούμε με ποιους τρόπους θα απλοποιηθούν οι διαδικασίες γιατί μπορεί να επικαλούνται ότι κάποιος που έκανε αίτηση μπορεί τώρα να έρθει να την επαναλάβει, όμως αντιλαμβάνεστε ότι οι άνθρωποι οι οποίοι διαμένουν στις κατεχόμενες περιοχές δεν είναι εύκολο, που κυρίως είναι και μεγάλης ηλικίας, να ξανά έρθουν στις ελεύθερες περιοχές και να προχωρήσουν σε νέες αιτήσεις και νέες διαδικασίες», συμπλήρωσε.
Η κα. Κουκουμά είπε, επίσης, ότι ενώπιον της Επιτροπής αναφέρθηκε το θέμα του επιδόματος των εγκλωβισμένων που σήμερα είναι €371 και αυτό το ποσό έχει καθοριστεί από το 2007.
«Θεωρούμε ότι έπρεπε ήδη να είχε επαναξιολογηθεί το σχέδιο αυτό του επιδόματος και να τροποποιηθεί και σίγουρα να αυξηθεί», ανέφερε.
Όσον αφορά τα διάφορα στεγαστικά σχέδια και για τους επανεγκατασθέντες αλλά και για τους εγκλωβισμένους, η κα. Κουκουμά είπε ότι για όσους είναι σήμερα εγκλωβισμένοι έχουν παραχωρηθεί κάποιες χορηγίες, όμως υπάρχει ανάγκη στήριξης των οικογενειών που αποφάσισαν να επανεγκατασταθούν .
«Όπως είναι τα σχέδια σήμερα, δύσκολα κάποιος μπορεί να τα αξιοποιήσει, όμως θεωρούμε ότι υπάρχει και μεγάλη ανάγκη συντήρησης των κατοικιών που έχουν αποβιώσει οι εγκλωβισμένοι και που εάν δεν αξιοποιηθούν, εάν δεν συντηρούνται για να μπορούν να τα επισκέπτονται τα παιδιά των εγκλωβισμένων, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να τα πάρουν έποικοι και άλλοι για να τα κατοικήσουν. Από τη συμφωνία που έγινε όταν βρισκόταν ο Ταλάτ στη «διακυβέρνηση» των κατεχομένων, έτσι που να μην μπαίνουν οποιοιδήποτε άλλοι στις κατοικίες των εγκλωβισμένων που αποβίωναν, καταφέραμε να υπάρχουν εκεί οι κατοικίες, αλλά αντιλαμβάνεστε χωρίς καμιά συντήρηση σε κάποια στιγμή θα θεωρηθούν ότι είναι κατεδαφιστέες και θα τις κατεδαφίσουν. Έτσι χρειάζεται κάποια στήριξη όχι για να έχουν τα παιδιά των εγκλωβισμένων εξοχικές κατοικίες, αλλά γιατί υπάρχουν εθνικοί λόγοι να διατηρούνται αυτές οι κατοικίες», πρόσθεσε.
Κατά τη σημερινή συνεδρία, είπε η κα. Κουκουμά έγινε αναφορά και στην ανάγκη παραχώρησης αντίστοιχης προσφυγικής χορηγίας, σύμφωνα με τα σχέδια που έχουν λειτουργήσει το τελευταίο χρονικό διάστημα για να μπορέσουν οι εγκλωβισμένοι ή και επανεγκατασταθέντες να κτίσουν κατοικία και να μπορέσουν να λύσουν το στεγαστικό τους πρόβλημα.
«Έγινε, επίσης, αναφορά στο ρόλο των κοινοταρχών όπου ενώ υπάρχουν ενεργές κοινότητες με κατοίκους, τα ωφελήματα και τα δικαιώματα τους είναι περιορισμένα, ενώ από την άλλη έχουν συγκεκριμένες ευθύνες, να δίνουν βεβαιώσεις, να ελέγχουν κατά πόσο επανεγκατασταθέντες ή εγκλωβισμένοι διαμένουν στα χωριά τους, οπότε αυτή η αρμοδιότητα και αυτή η ευθύνη που έχουν θα πρέπει να αξιολογηθεί διαφορετικά και να μην θεωρούνται ότι είναι απλά κατεχόμενες κοινότητες και δεν χρειάζονται άλλου είδους στήριξη», πρόσθεσε.
Είπε, επιπρόσθετα, ότι χαιρέτισαν το ότι υπάρχει πλέον νοσοκόμος, «όμως από καιρό ζητούμε ότι θα πρέπει να διοριστεί κοινωνικός λειτουργός».
«Είναι στην πλειοψηφία τους ηλικιωμένοι άνθρωποι που είναι εκεί αλλά και άλλες οικογένειες που επιβάλλεται να υπάρχει ένας κοινωνικός λειτουργός για να μπορεί να καθοδηγεί και να στηρίζει στα καθημερινά τους προβλήματα», σημείωσε.
Η κα. Κουκουμά είπε, επίσης, ότι ζήτησαν προγράμματα επιμόρφωσης και απασχόλησης για τους εγκλωβισμένους και όχι μόνο των παιδιών, όπως λειτουργούν στις ελεύθερες περιοχές, για να δίνουν τη δυνατότητα στους εγκλωβισμένους και τις οικογένειες να έχουν κάποια στήριξη.
«Συζητήσαμε επίσης το θέμα της αποζημίωσης που έχει επιδικάσει το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Τουρκία. Την αποζημίωση των 60εκ., και έχουμε ενημερωθεί ότι ολοκληρώνεται η διαδικασία θέσπισης μηχανισμού κατανομής του ποσού αυτού στους εγκλωβισμένους», συμπλήρωσε.
ΔΗΣΥ
Ο Βουλευτής του ΔΗΣΥ Κυριάκος Χατζηγιάννης, σε δηλώσεις του είπε ότι θέλει να χαιρετίσει το γεγονός ότι το κράτος έχει καταθέσει ένα νέο στεγαστικό σχέδιο, «το οποίο προσδοκάει ότι το βασικό ατομικό δικαίωμα των εγκλωβισμένων καθώς επίσης και επανεγκατασταθέντων θα επιχειρήσουμε να το αντιμετωπίσουμε ή να το λύσουμε».
«Πέραν τούτο όμως θα πρέπει να πούμε ότι σε όλες τις ενέργειες τις οποίες προβαίνουμε , σε όλες τις δράσεις που λαμβάνουμε, σε όλα τα προγράμματα, τα οποία εφαρμόζουμε, θα πρέπει να αναζητήσουμε τη μεγάλη λογική. Το μεγάλο ερώτημα εδώ που πρέπει να απαντηθεί είναι ποιο είναι το αύριο τόσο για τους εγκλωβισμένους μας όσο και για αυτούς οι οποίοι επανέρχονται να επανεγκατασταθούν;», συμπλήρωσε.
Ο κ. Χατζηγιάννης είπε ότι χρειάζεται ολοκληρωμένη πολιτική για το αύριο των εγκλωβισμένων.
«Πρέπει οπωσδήποτε να παραμείνει το ελληνικό στοιχείο στο Ριζοκάρπασο, στην Αγία Τριάδα. Δεν μπορεί όμως αυτό να επιτευχθεί μόνο με προγράμματα, τα οποία δεν έχουν ως μετρήσιμο αποτέλεσμα την ικανότητα των εγκλωβισμένων και των ατόμων τα οποία επανέρχονται πίσω να ανταγωνιστούν, να συναγωνιστούν και να μπορούν να επιβιώσουν με τις δικές τους δυνάμεις. Η πολιτεία δεν στέρησε όλο αυτό το δικαίωμα μέσω των επιδομάτων να έχουν στήριξη, ωστόσο φθίνει ο αριθμός των εγκλωβισμένων μας, επανέρχονται άτομα για επανεγκατάσταση όμως λείπει η αυριανή προοπτική, λείπει η ασφάλεια ότι θα διασφαλιστεί η παρουσία τους και στο μέλλον», κατέληξε.
Απογευματινές σχολικές δραστηριότητες.
Στο νηπιαγωγείο, Δημοτικό και Γυμνάσιο του Ριζοκαρπάσου φοιτούν φέτος 43 παιδιά, δύο περισσότερα από πέρσι και όπως δήλωσε στο ΚΥΠΕ ο Επίτροπος Προεδρίας Φώτης Φωτίου έχει ενώπιόν του αίτημα από οικογένεια με έξι παιδιά για μετεγκατάσταση στην περιοχή. «Άρα αντιλαμβάνεστε ότι ο αριθμός των παιδιών θα αυξηθεί στα 49 και αυτό είναι ενθαρρυντικό» ανέφερε.
Ο κ. Φωτίου, ο οποίος σήμερα περιόδευσε στα σχολεία του Ριζοκαρπάσου, μίλησε με μαθητές και εκπαιδευτικούς και αντάλλαξε εισηγήσεις με τους γονείς, εξήγησε στο ΚΥΠΕ ότι το αίτημα της συγκεκριμένης οικογένειας θα εξεταστεί άμεσα και θα της παρασχεθούν διευκολύνσεις για επιστροφή στο χωριό τους, πάντα στα πλαίσια των κανονισμών που υπάρχουν.
Για το πρόγραμμα δραστηριοτήτων, για το οποίο σήμερα θα γίνει ευρεία σύσκεψη, ο κ. Φωτίου εξήγησε ότι ειδική ομάδα θα διδάσκει τα συγκεκριμένα μαθήματα και θα παρέχει πολυεπίπεδη στήριξη στα παιδιά, αλλά θα γίνει και αξιοποίηση των υφιστάμενων εκπαιδευτικών. «Αν οι υφιστάμενοι δάσκαλοι και καθηγητές, για παράδειγμα, θέλουν να εμπλακούν στη διδασκαλία γλωσσών ή χορού, ή της Τέχνης, μπορούν να εκδηλώσουν ενδιαφέρον» ανέφερε ο Επίτροπος.
Στη διάρκεια της επίσκεψης εξετάστηκαν οι ανάγκες σε εξοπλισμό και οι κτηριακές επιδιορθώσεις που πρέπει να γίνουν. Κάποιες κρίνονται ως επείγουσες, π.χ. πρέπει να αντικατασταθούν όλες οι πόρτες και τα παράθυρα τα οποία έχουν πάθει ζημιές και λόγω των καιρικών συνθηκών. Επίσης σε συνεργασία με τον ΚΟΑ θα τοποθετηθεί στέγαστρο στο γήπεδο του Γυμνασίου, ενώ ετοιμάζεται παιδότοπος για το νηπιαγωγείο.
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Εγγαφή δύο μαθήτριων από το Ριζοκάρπασο στο Πανεπιστήμιο Κύπρου
Δυο νέες φοιτήτριες από το Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου στο Πανεπιστήμιο Κύπρου
Tην Παρασκευή 6 Ιουλίου 2018, δυο απόφοιτες του Γυμνασίου Ριζοκαρπάσου έκαναν την εγγραφή τους στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και συγκεκριμένα στην Ιατρική Σχολή και στο Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών.
Μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών εγγραφής τους στην Υπηρεσία Σπουδών και Φοιτητικής Μέριμνας, ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου, Καθηγητής Κωνσταντίνος Χριστοφίδης, υποδέχθηκε τις δυο νέες φοιτήτριες στο γραφείο του και τις ευχαρίστησε για την επιλογή τους για σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κύπρου αφού όπως τόνισεο κύριος Χριστοφίδης στην ηλεκτρονική ιστοσελίδα Paideia-News ,
«Τα βιώματα των νέων του Ριζοκαρπάσου είναι από μόνα τους κινητήρια δύναμη δημιουργικότητας. Επιπλέον για τους εγκλωβισμένους η μετάβαση από το σχολείο στο πανεπιστήμιο είναι ως πρόκληση μεγαλύτερη, από οποιοδήποτε άλλο νέο του νησιού. Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι το πανεπιστήμιό σας θα είναι συμπαραστάτης στο καινούριο αυτό ταξίδι της γνώσης και των εμπειριών. Καλή αρχή.».
Στο Πανεπιστήμιο Κύπρου αυτή την περίοδο φοιτούν 5 εγκλωβισμένοι φοιτητές στα Τμήματα Επιστημών της Αγωγής (Δημοτική Εκπαίδευση) και Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών ενώ συνολικά έχουν αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο Κύπρου 15 εγκλωβισμένοι φοιτητές.
Επίσκεψη Εγκλωβισμένων μαθητών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου
Επίσκεψη Εγκλωβισμένων μαθητών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου
Στις 22 Ιανουαρίου ολιγομελής ομάδα μαθητών και καθηγητών από το Εξατάξιο Γυμνασίου Ριζοκαρπάσου φιλοξενήθηκαν στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, σ’ ένα ιδιαίτερα εγκάρδιο κλίμα , οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τις εγκαταστάσεις της Πανεπιστημιούπολης, να παρακολουθήσουν διαλέξεις από τους ακαδημαϊκούς του Ιδρύματος καθώς και μια παρουσίαση που πραγματοποίησε η Υπηρεσία Σπουδών και Φοιτητικής Μέριμνας.
Η επίσκεψη των μαθητών τουΓυμνασίου Ριζοκαρπάσου στο Πανεπιστήμιο Κύπρου έγινε μετά από πρωτοβουλία και επιθυμία των ιδίων. Το Πανεπιστήμιο Κύπρου επισκεφθήκαν 7 μαθητές. Η επίσκεψυ αυτή αποτέλεσε μια ξεχωριστή εμπειρία που προσέφερε, σε όσους συμμετείχαν, συναισθήματα χαράς και συγκίνησης, με όνειρα για ένα καλύτερο μέλλον.
Υποδεχόμενος και απευθυνόμενος στα εγκλωβισμένα παιδία, ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου, Καθηγητής Κωνσταντίνος Χριστοφίδης ευχαρίστησε από καρδιάς όλους τους μαθητές αφού όπως τόνισε,
«είστε η συνέχεια της ιστορίας που έγραψαν οι δικοί σας άνθρωποι αρνούμενοι να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και αποτελείτε παράδειγμα προς μίμηση. Η αγάπη σας για το Ριζοκάρπασο, η επιμονή σας να μην το εγκαταλείψετε, φανερώνει ότι η επανένωση και η ειρηνική συνύπαρξη είναι δυνατή, είναι ευκταία αλλά και εφικτή».
Στη συνέχεια οι μαθητές του Γυμνασίου Ριζοκαρπάσου γευμάτισαν και συνομίλησαν με τον Πρύτανη στο εστιατόριο του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Θεοφάνεια στην Καρπασία
ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΠΑΣΙΑ
Οι Εκκλησιαστικές Επιτροπές, οι Κοινοτικές Αρχές και τα Σωματεία του Διαμερίσματος Καρπασίας τέλεσαν και φέτος τον ετήσιο εορτασμό των Θεοφανείων στην Καρπασία.
Στη Θεία Λειτουργίας, στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος στην Αγία Τριάδα (Αιγιαλούσης) ,παρευρέθηκε ο Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος.Στην πορεία ακολούθησε ο καθαγιασμός των υδάτων στη θάλασσα, δίπλα από τον Ιερό Ναό του Αγίου Θύρσου στη Γιαλούσα.
27/06/2017 Τελετή Αποφοίτησης Γυμνασίου Ριζοκαρπάσου
Την Τρίτη (27/06/2017) έγινε στο Σχολείο Ριζοκαρπάσου η τελετή αποφοίτησης . Αξίζει να σημειωθεί πως ήταν ιδιαίτερη η φετινή γιορτή, αφού συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από την μέρα ίδρυσης και λειτουργίας του συγκεκριμένου σχολείου.
Στιγμιότυπα από την τελετή αποφοίτησης.
